1. Udzielenie pomocy w wypadku
1.1 Łańcuch przeżycia
Early Access -> Early CPR (Cardiopulmonary resuscitation - resuscytacja krążeniowo - oddechowa) -> Early Defibrylation ->Early Advanced Care
Łańcuch przeżycia widocznie zwiększa szanse poszkodowanego. Im szybciej zostanie podjęta akcja ratunkowa, tym mniejsze będą uszkodzenia zdrowia wynikające z niedotlenienia organizmu, dlatego ważne jest, by maksymalnie wiele osób było w stanie przeprowadzić sprawnie CPR.
1.2 Czynności doraźne
1. Własne bezpieczeństwo (maska, rękawiczki, kamizelka odblaskowa, obezwładnienie małżonka ofiary i rozbrojenie jego kolegów, założenie psu kagańca)
2. Zabezpieczenie miejsca wypadku
3. Ocena stanu poszkodowanego
4. Ewakuacja ofiary z miejsca wypadku (jeśli to konieczne)
1.3 "Segregacja ofiar"
*Do ofiary zawsze podchodzimy od strony stóp, by nie musiała odwracać głowy żaby nas zobaczyć. Chodzi przede wszystkim o podejrzenie urazów kręgosłupa*
Halo! Czy coś się stało?
-> Jest Odpowiedź -> Monitoruj do przyjazdu karetki, udziel pierwszej pomocy
-> Nie ma odpowiedzi -> lekko dotknąć/potrząsnąć (ofiara może być niedosłysząca, w szoku). Jeśli nadal nie ma odpowiedzi sprawdzamy oddech, nie tętno.
*oddech sprawdzamy przez 10 sekund: nasłuchujemy szmeru, staramy się wyczuć powiew powietrza na naszym policzku przystawionym do ust i nosa poszkodowanego, obserwujemy, czy klatka piersiowa się unosi. Jeśli masz wątpliwość, uznaj, że ofiara nie oddycha.
-> jest oddech = pozycja bezpieczna, monitorować do przyjazdu karetki, udzielić niezbędnej pomocy
-> nie ma oddechu -> ułożyć na plecach, udrożnić drogi oddechowe, resuscytować
1.4 Pozycja bezpieczna
Wszystkie ofiary nieprzytomne, bez urazów. Nie układamy w pozycji bezpiecznej osób podejrzanych o uraz kręgosłupa.
1.5 Pośredni masaż serca (CPR)
Resuscytację prowadzimy zawsze na twardym podłożu. Najpierw wyciągamy ciała obce z pleców ofiary i udrażniamy drogi oddechowe. Odchylamy głowę ofiary do tyłu (zapobiega to blokowaniu gardła przez bezwładny język). Zakładamy rękawiczki i maskę.
- Ucisk: na środku klatki piersiowej, 100 razy na minutę, nasadą dłoni, przy prostych łokciach
- Oddech: 2/30 uciśnięć, głowa ofiary odchylona do tyłu, nos zatkany, ok. 0.5l powietrza na raz
- zaczynamy od uciśnięć, potem oddech. Wyjątkiem są dzieci i topielce, przy których stosujemy najpierw 5 wdechów wstępnych.
Niemowlęta - ucisk dwoma palcami, by nie połamać żeber
Dzieci do 10 r.ż. - ucisk jedną ręką
Kiedy przerywamy resuscytację?
- Przyjeżdża pogotowie
- Powrót czynności życiowych
- Własne zmęczenie (jeśli dalsze prowadzenie resuscytacji może zagrozić naszemu zdrowiu)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz